استخاره کردن

برخے از افراد به محض این‌که در انجام کاری شک مےکنند، استخاره مےگیرند.
درحالے که بهتر است برای تصمیم‌گیری ابتدا تأمل و تحقیق لازم را کرده و با افراد با تجربه مشورت نمود. در صورتی‌که تحیر برطرف نشد، مےتوان استخاره کرد.
سؤال: آیا استخاره با تسبیح یا قرآن در مسائل سرنوشت‌ساز مانند ازدواج جایز است؟
جواب:
شایسته است انسان در اموری که می‏خواهد راجع به آن‌ها تصمیم بگیرد، ابتدا تأمل و دقت کند و یا با افراد با تجربه و مورد اطمینان مشورت نماید و درصورتے که با این کارها، تحیّر او برطرف نشد، مےتواند استخاره کند.

 اجوبة الاستفتائات آیت‌الله‌العظمے خامنه‌ای، س 1437

نماز با صورت آرایش کرده

برخے از خانم ها فکر مےکنند نماز خواندن با صورت آرایش کرده صحیح نیست، در حالے که اگر آرایش مانع از رسیدن پوست پیشانی بر مهر نباشد، اشکال ندارد.

توضیح المسائل مراجع ج1 ص598 م1060

شیر آب

بسیاری از مردم در بین وضو گرفتن، شیر آب را باز می گذارند یا متوجه نیستند یا به گمان این که وضو را باطل می کند، در حالی که بستن شیر آب پیش  از تمام شدن شستن دست چپ اشکال ندارد.
پرسش: آیا بستن شیر آب در اثنای وضو «با توجه به وجود آب روی آن» پیش از تمام شدن دست چپ باعث بروز اشکال در صحت وضو می گردد یا خیر.
پاسخ: اشکال ندارد.

.استفتائات امام خمینی «ره» , ج1 , ص34 , س34

نیمه شب شرعے

برخے از افراد که بواسطه عذر و یا از روی عمد، موفق به خواندن نماز مغرب و عشاء نشده اند، بعد از گذشت نیمه شب شرعے، هر دو نماز را به نیت قضا مےخوانند.
در صورتے که بنا بر نظر اکثر مراجع، بعد از نیمه شب تا اذان صبح، باید هر دو نماز را به نیت "ما فے ذمه" نه قضا و نه ادا، خواند.

عروة الوثقى، ج 1، ص 372

نماز خواندن روی تخت

برخے از افراد فکر مےکنند که روی تخت و تشک ابری، نمےتوان نماز خواند.
در حالے که اگر هنگام خواندن نماز، تخت حرکت زیادی نداشته باشد و بدن موقع قرائت ذکرها آرام باشد، خواندن نماز بر روی آن اشکالے ندارد.

کم و زیاد کردن دعاها

بسار دیده مےشود مردم دعاها را به میل و سلیقه خود، کم و زیاد مےکنند.

مثلا در آخر برخے از دعاها که <برحمتک یا ارحم الراحمین> ندارد، خود اضافه مےکنند و یا قسمتے از دعا و زیارت را که وارد شده نمےخوانند، مانند صد لعن و صد سلام در زیارت عاشورا و یا دعای روزانه ماه مبارک رمضان با این که وارد شده است همه بخوانند، اما مردم فقط آمین مےگویند. در حالے که بهتر است دعاها را به همان گونه که وارد شده است، خواند.